Tijdens mijn zoektocht naar ‘nieuwe’ Blues musici, vond ik in een winkel (Tower Records in Chicago) een cd van Watermelon Slim, “Upclose & Personal”, ik kende hem niet en luisteren kan niet, altijd, in USA.
‘Thuis’ geluisterd en ik was onder de indruk van zijn muziek, stijl en stemgeluid.
Een paar jaar later was Watermelon Slim op het hoofdpodium bij King Biscuit Festival Helena AR, Watermelon Slim, een ruwe bolster mede door zijn jaren in Vietnam etc., begon met een toespraak en hij vloekte nogal over een voorval betreffende de gedwongen nieuwe naam voor The Biscuit. Dat werd hem niet in dank afgenomen door het nogal gelovige management van het festival en mocht nooit meer op het podium komen voor optreden.
Het volgende jaar was Watermelon Slim toch in Helena en ik kwam hem tegen waar hij op het trottoir, solo, zijn muziek maakte. Gauw mijn camera gepakt, in het filmpje eert hij Jimi Hendrix met o.a. zijn versies van Voodoo Chile en Foxy Lady……
Bill Homans begon, na omzwervingen, in Oklahoma een Watermeloen boerderij, zijn bijnaam was geboren.
Watermelon Slim heeft 13 CDs uitgebracht, invloed van o.a. Vietnam en politiek, truckers Blues, ….. zijn shows zijn fantastisch: ruw, vaak vurig en emotioneel intens..
